آغاز نزول قرآن

آغاز نزول قرآن در ماه مبارک رمضان و در شب قدر صورت گرفت: 

«شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان»

 شب قدر ـ نزد امامیه ـ میان دو شب مردد است: شب 21 و 23 ماه مبارک رمضان شیخ کلینی از حسان بن مهران روایت کرده است گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم: شب قدر کدام است ؟ فرمود: «آن را در یکی از دو شب 21 و 23 جستجوکن» زراره از امام صادق (ع) روایت کرده فرمود: «شب 19 شب تقدیر است، شب 21 شب تعیین و شب 23 شب ختم و امضای امر است»[2] شیخ صدوق می گوید: «مشایخ ما اتفاق نظر دارند که لیله القدر، شب 23 ماه رمضان است»[3]  آغاز وحی رسالی (بعثت) در 27 ماه رجب، 13 سال پیش از هجرت (609میلادی) بودولی نزول قرآن به عنوان کتاب آسمانی، سه سال تاخیر داشت این سه سال را به نام «فترت»[4] می خوانند پیامبر(ص) در این مدت دعوت خود را سری انجام می داد تا آیه «فاصدع بما تؤمر» [5] نازل شد و دستور اعلان دعوت را دریافت کرد مدت نزول 
مدت نزول تدریجی قرآن بیست سال است نزول قرآن سه سال بعد از بعثت آغاز و تا آخرین سال حیات پیامبر(ص) ادامه داشت

--------------------------------------------------------------------------------[1] . بقره 2: 185. 
[2] . ر ک: محمدبن حسن حر عاملی، وسایل الشیعه، ج 7، ابواب احکام شهر رمضان، باب 32، حدیث 1 و2شیخ طوسی، التهذیب، ج4، ص 330، شماره 1032
[3] . شیخ صدوق، الخصال، ج2، ص 102 التمهید، ج1، ص 109 ـ 108. [4] . فترت به معنای سستی و کاهش یافتن است در این جا کنایه از قطع تداوم وحی قرآنی می باشد. 
[5] . حجر 15: 94.