به نام خداوند بخشنده و مهربان
وقتی متوجه باشیم قرآن کتاب هدایت بشریت است و جدایی از آن کتاب موجب هلاکت واقعی جامعه خواهد بود، و وقتی متوجه باشیم این کتاب هدایت ما را به تدبّر در خودش دعوت نموده است، پس نمی توانیم با برخورد سطحی با این کتاب مقدس هدایت لازمه را بدست آوریم. میفرماید: «اَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرانَ اَمْ عَلی قلوبٍ اَقْفالُها» یعنی اگر توان تدبر در قرآن نداریدبر قلب های شما قفل خورده و امکان بصیر شدن را از دست دادهاید، و نیز میفرماید: «کتابٌ اَنْزَلْناهُ اِلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیاتِهِ وَ لِیَتَذَکَّرَ اُولُو الْاَلْباب» یعنی ای پیامبر! قرآن کتاب پربرکتی است که ما آن را بهسوی تو نازل کردیم، تا در آیاتش تدبّر شود و تا اندیشمندان از آن متذکر کردند. در این آیه خداوند قرآن را کتاب پربرکتی معرفی میکند که باید در آیات آن تدبر کرد و اهل خرد از آن متذکر میشوند و هشدار باشهایی را دریافت میکنند. پس باید تلاش کرد با تدبر و تأمل، مقصد قرآن را دریافت و تفسیر قرآن جز همین فهم صحیح قرآن چیزی نیست، عمده آن است که متوجه شویم ارتباط با قرآن در شرایط تفکر حاصل میشود و اگر در جامعهای خانة تفکر ویران شود، دیگر خداوند از طریق قرآن با ما سخن نخواهد گفت.
از طرفی پیامبر(ص) میفرماید: «فَاِذا الْتُبِسَتْ عَلَیْکُمْ الْفِتَنُ کَقِطْعِ اللَّیْلِ الْمُظْلَمِ فَعَلَیْکم بالْقُرانِ» یعنی هر گاه فتنهها همچون پارههای شب ظلمانی بر شما هجوم آوردند، به قرآن پناه آورید و از تدبر در آن، راه را از چاه تشخیص دهید و این کار ممکن نیست مگر اینکه بتوانیم از آیات قرآن تفسیر صحیح داشته باشیم.
ما نیز در این وبلاگ به تفسیر موضوعی آیات قرآن کریم می پردازیم و همچنین متن کامل تفسیر تفسیر نور را به تقکیک سوره های قرآن قرار دادیم.